از قرن ها پیش دارچین بخشی از رژیم غذاییمان شده است و به طور کلی افراد از خوردن آن لذت میبرند. سینامآلدهید (CA) یک روغن ضروری در دارچین است که مسئول ایجاد طعم دارچین است. سینامآلدهید یک ترکیب غذایی است که قبلا در مدل های موش اثرات محافظتی آن در برابر چاقی و قند خون بالا مشاهده شده بود. بنابراین اگر دارچین بتواند به عنوان محافظی در برابر چاقی باشد، ممکن است رویکردی برای سلامت متابولیکی ارائه دهد که پایبندی به آن برای افراد چاق آسانتر است. طبق تحقیق جدید در دانشگاه میشیگان، سینامآلدهید ممکن است به سلول های چربی کمک کند تا لیپیدها را بسوزانند. در این تحقیق مشخص شد که چگونه ادویه دارچین ممکن است در مبارزه با چاقی دخالت داشته باشد. محققین تمایل به تشخیص بهتر فعالیت سینامآلدهید و اثر حفاظتی آن در انسان ها را نیز داشتند. در سال 2017، تحقیقی به منظور فهمیدن چگونگی و نوع مسیری که ممکن است سینامآلدهید در سلول های موش و انسان طی کند تا این اثرات را بگذارد، انجام و نتایج آن در مجله Metabolism - Clinical and Experimental منتشر شد. یافتههای آنها، تاکید کرد که سینامآلدهید سلامت متابولیک را از طریق عملکرد مستقیم بر سلول های چربی یا آدیپوسیت ها، بهبود می دهد؛ این عملکرد از طریق القاء سوزاندن انرژی به واسطه فرآیند ترموژنز (گرمازایی) است. در این آزمایش آدیپوسیتهای اولیه (نوعی سلول چربی) موش با CA تحت درمان قرار گرفتند و پاسخ های متابولیکی آن بعد از درمان های حاد و مزمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. سلول های بنیادی چربی انسانی نیز متمایز شدند و با CA، تحت درمان قرار گرفتند. آدیپوسیتها به طور معمول انرژی را به شکل لیپیدها ذخیره می کنند. این ذخیره طولانی مدت برای افرادی که رژیم غذایی پرچربی ندارند مفید است؛ در شرایطی مانند سرما، آدیپوسیتها این انرژی ذخیره شده را به گرما تبدیل می کنند. هنگامی که سلولهای آدیپوسیت با سینامآلدهید تحت درمان قرار گرفتند، محقیقن متوجه شدند که بیان چندین ژن و آنزیم که متابولیسم لیپید را بالا می برند، زیاد شد. همچنین آنها یک افزایشی در میزان پروتئینهای تنظیم کننده متابولیکی که در فرآیند گرمازایی دخیل و مهم هستند، مشاهده کردند. بنابراین، فعالیت های گرمازایی و پاسخ های متابولیکی سینامآلدهید در سلول های چربی اولیه موش و انسان، توضیح مکانیسمیِ اثرات ضدچاقی سینامآلدهید- که قبلا مشاهده شده بود- و فواید متابولیکی آن بر انسان است. با توجه به استفاده گسترده از دارچین در صنایع غذایی، این مفهوم که این افزودنی غذایی محبوب، به جای یک دارو، ممکن است گرمازایی را فعال کند، در نهایت می تواند منجر به استراتژی های درمانی بر علیه چاقی باشد.
#دمنوش نیوشا
#مشاوره رایگان
#دمنوش های لاغری
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
بهلیمو درختچهای بومی جنوب آمریکا است و در آفریقا شمالی، اروپای جنوبی و شمال ایران کشت میشود. بهلیمو به طور سنتی برای درمان انواع سرماخوردگیها، تب، آسم، کولیک، اسهال، سوء هضم، عصبانیت و بیخوابی استفاده شده است. به دلیل عطر مشابه لیمو، برگهای بهلیمو به طور سنتی به صورت انواع دمنوش برای ویژگیهای هضمکننده، ضداسپاسم، تسکین دهنده و ضدتب استفاده میشوند. برگهای بهلیمو برای طعم دهندگی نوشیدنیها و ادویه آشپزی استفاده میشوند. مطالعات داروشناسی مدرن نشان دادهاند که برگهای این گونه ویژگیهای ضداسپاسم، هضمکننده، تسکیندهنده، ضدتب و اشتهاآور دارند. بیشتر ویژگیهای داروشناسی بهلیمو به روغن ضروری غنی از ترکیبات فنولیک – "فنیل پروپانوئیدها" و "فلاونهای گلیکوزیله" – نسبت داده شدهاند. ورباسکوزید، فراوانترین ترکیب فنیل پروپانوئید گلیکوزیدِ بهلیمو ویژگی بیولوژیکی بسیاری از جمله عملکردهای آنتی اکسیدان، ضدباکتری، ضدتومور و ضدقارچ دارد. با توجه به کاربردهای درمانی و غیردرمانی گستردهی بهلیمو، مصرف بهلیمو در طول بارداری ممکن است بسیار اتفاقی باشد. اما اطلاع درباه ایمنی بهلیمو در دوران بارداری هنوز در متون علمی یا سنتی ارزیابی نشده است. در سال 2016 مطالعهای با هدف تشخیص اثر عصاره آبی بهلیمو بر نتیجه بارداری در موش انجام و نتایج آن در مجله Avicenna Journal of Phytomedicine منتشر شد. نمونه مورد آزمایش (موش) در زمان بارداری، به طور داخل صفاقی، دوز 0/5 گرم بر کیلوگرم در روز، عصاره آبی بهلیمو یا کنترل را در طول اورگانوژنز (مرحلهای از تکامل جنین) دریافت کرد. وزن بدن مادر در طی بارداری اندازهگیری شد. ناهنجاریهای خارجی و ناهنجاریهای اسکلتی آزمایش شدند. هیچ اختلاف معنیداری بین میانگین وزن مادر در طول بارداری بین دو گروه (دریافت کننده عصاره آبی بهلیمو و کنترل) مشاهده نشد. همچنین، هیچ اختلاف معنیداری بین میانگین تعداد لانهگزینی، جنینهای زنده و سقط جنین بین دو گروه مشاهده نشد. میزان همه نوع ناهنجاریِ مورد آزمایش کم و مشابه گروه کنترل بود. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف متعادل بهلیمو به عنوان یک دمکرده یا چای به نظر میرسد برای استفاده در دوران بارداری ایمن باشد و اثرات سمی بر تکامل جنین موش ندارد.
#دمنوش نیوشا
#مشاوره رایگان
#دمنوش های لاغری
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
نام تجاری گیاه:
Cranberry
نام علمی گیاه:
Vaccinium macrocarpon Aiton
تاریخچه:
کرن بری یکی از 3 میوه ی بومی آمریکای شمالی است. نخست، فقط از نواحی شمال شرقی آمریکا برداشت می شد اما پس از آن در دیگر نقاط شمال آمریکا مثل ویسکانسین و شمال غربی اقیانوس آرام و شیلی هم پرورش داده شد. در حدود سال 1550 میلادی، بومیان آمریکا تنها کسانی بودند که این میوه را استفاده می کردند. بومیان، با ترکیب کرن بری له شده با گوشت گوزن غذایی به نام پِمیکانا تهیه می کردند. آنان، این میوه را توت شگفت انگیز (wonder berry) می نامیدند. در سال 1620 میلادی مهاجران و مسافران موارد مصرف کرن بری را از بومیان آموختند. مهاجران آلمانی و هلندی این میوه را "کرنی- بری"(crane-berry) یا توت مرغ ماهیخوار، نامیدند. این نامگذاری، به سبب شباهت رنگ شکوفه های کرن بری با سر و گردن مرغ ماهیخوار یا علاقه ی این پرنده به خوردن آن بود. سرانجام این واژه کوتاه به cranberry تبدیل شد.
خواص:
1- بهبود عملکرد مجاری ادراری
در گذشته تصور می شد کرن بری با اسیدیتر کردن ادرار خطر ابتلا به عفونت های ادراری را کاهش می دهد و از دستگاه دفع ادرار در برابر باکتریهایی مانند اشرشیاکُلی (E.coli) محافظت می کند. بر اساس مطالعات، کرن بری حاوی موادی است که از چسبیدن باکتری به جدار دیواره ی دستگاه ادراری جلوگیری می کند. دو نظریه ی مختلف در این باره وجود دارد. برپایه ی نظریه ی اول؛ آنتی اکسیدانهای کرن بری باکتری را تغییر می دهند به گونه ای که باکتری نمی تواند به دیواره ی دستگاه ادراری بچسبد. برپایه ی دومین نظریه؛ کرن بری پوششی لغزنده روی دیواره ی دستگاه ادراری می سازد و از چسبیدن باکتری روی دیواره جلوگیری می کند. نتایج بررسی مصرف روزانه حدود 50 میلی لیتر آب کرن بری به مدت 6 ماه، در زنان دارای سابقه ی عفونت ادراری نشان داد که بازگشت بیماری در آنان نسبت به دیگر زنان بیمار که آب کرن بری مصرف نکرده بودند، 20درصد کمتر است. بررسی دیگری نشان داد، احتمال وجود باکتری و گلبولهای سفید خون در ادرار افراد مسنی که محصولات کرن بری مصرف می کنند، 50 درصد کاهش می یابد.
2- بهبود عملکرد قلب و عروق
تحقیقات نشان می دهد که آنتی اکسیدانهای کرن بری اکسیداسیون LDL را مهار می کند و از خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ـ عروقی می کاهد. براساس این مطالعه، پس از مصرف 500 میلی لیتر آب کرن بری، ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما به طور چشمگیری افزوده می شود. نتایج آزمایشی مشابه نشان دهنده ی افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما در مردان و زنان داوطلب پس از مصرف روزانه 660 میلی لیتر آب کرن بری به مدت 10 هفته بود. براساس مطالعه ای دیگر در شرایط آزمایشگاهی که نتیجه ی آن سال 2002 در نشریه ی Food science and Nutrition منتشر شد، فلاونوئیدهای کرن بری (شامل 3 گروه آنتوسیانینها، فلاونول و پروآنتوسیانیدین ها) اکسیداسیون LDL را مهار و به این ترتیب از تجمع و چسبندگی پلاکتها جلوگیری می کنند. این فلاونوئیدها آنزیمهای دخیل در متابولیسم چربی و لیپوپروتئین را هم مهار می کنند که در نهایت منجر به کاهش کلسترول بدِ خون و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی می شود.
3- بهداشت دهان و دندان
براساس مطالعات، مصرف کرن بری و محصولات حاویِ آن عفونت های باکتریایی در دهان، خطر ابتلا به پوسیدگی دندان و بیماری های لثه را می کاهد و از تشکیل پلاک دندانی جلوگیری می کند. بر پایه ی مطالعات در شرایط آزمایشگاهی، مصرفmg/ml 2/5 عصاره ی کرن بری، از تجمع 58 درصد از 84 جفت باکتری دهان و دندان تست شده در این آزمایش جلوگیری می کند و به این ترتیب از خطر ابتلا به بیماری های دهان و دندان می کاهد. کرن بری از رشد و تکثیر پاتوژن های بیماریزای لثه مانند Porphyromonas gingivalis، Tannerella forsythia و Treponema denticola و همچنین از تشکیل بیوفیلم دندانی (تجمع باکتری ها روی سطح دندان) و چسبیدن باکتری ها به سطح سلول های دهان و دندان جلوگیری می کند. یک مطالعه ی بالینی اولیه نشان داد که مصرف دهان شویه ی حاوی عصاره ی کرن بری 2 بار در روز، به مدت 6 هفته، از تعداد باکتری های استرپتوکوکوس دهانی به مقدار قابل توجهی کاست. برمبنای مطالعه ای دیگر، فلاوانول و پروآنتوسیانین های کرن بری از تشکیل بیوفیلم دندانی و پوسیدگی دندان ناشی از باکتری استرپتوکوک موتانس و Porphyromonas gingivalis جلوگیری می کنند. کرن بری التهاب ناشی از پاتوژنهای بیماری زا را کاسته و تخریب بافت دندان را هم کاهش می دهد.
4- بهبود عملکرد دستگاه گوارش
تحقیقات نشان می دهد که کرن بری از چسبیدن پاتوژنهای هلیکوباکتر به دیواره ی معده جلوگیری می کند. برپایه ی مطالعات آزمایشگاهی، کرن بری از چسبیدن باکتری پیلوری به سلول های مخاط معده جلوگیری می کند و خطر ابتلا به بیماری و یا سطح مصرف آنتی بیوتیکها برای درمان را کاهش می دهد. مطالعه ای در موسسه ی تحقیقات سرطان پکن نشان داد، کرن بری در پیشگیری از چسبندگی هلیکوباکتر پیلوری به بافت معده موثر است. در یک مطالعه ی تصادفی کنترل شده ی دوسوکور، 189 فرد بالغ مبتلا به هلیکوباکترپیلوری روزانه 500 میلی لیتر آب کرن بری مصرف کردند. پس از 90 روز نتایج فوق العاده بود و تست وجود هلیکوباکتر در 14 درصد افراد شرکت کننده که آب کرن بری مصرف کرده بودند، منفی بود. در حالی که این روند در گروه دارونما فقط 5 درصد بود.
#دمنوش نیوشا
#مشاوره رایگان
#دمنوش های لاغری
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
چای سفید حدود هزاران سال پیش در چین تولید شد. برای بیشتر طرفداران چای، چای سبز و سیاه نسبتا آشناست. اما آیا میدانستید که در بین سه نوع چای (سفید، سبز و سیاه)، چای سفید مقدار آنتیاکسیدانهای بیشتری دارد؟
چه چیزی چای سفید را نسبت به بقیه چایها برتر میکند؟
بسیاری از کارشناسان سلامت چای سفید را به دلیل فواید سلامت بخش آن، به عنوان نوشیدنی سلامت برتر درنظر می گیرند. بیشتر طرفداران چای می دانند که انواع چای از گیاه Camellia Sinesis تهیه می شوند. اما زمانی که گیاه برداشت و فرآیند می شود، چای به انواع مختلف طبقهبندی خواهد شد. چای سفید در روشی مشابه چای سبز فرآیند میشود. اما به جای استفاده از برگهای بالغ، چای سفید از برگهایی بسیار جوانی که بعد از باز شدن جوانههای چای، رشد میکنند، تهیه میشود. نام این چای از پوشش نقرهای غنچههای گیاه Camellia Sinesis گرفته شده است که پس از خشک کردن به رنگ سفید تبدیل میشود. برخلاف چای سیاه و سبز، چای سفید کمتر فرآیند میشود. به محض اینکه برگهای جوان از بوته گیاه چیده میشوند مستقیما تحت بخار قرار میگیرند. در نتیجه شما یک چای کم رنگ با طعم شیرین دارید. ازآنجا که ترکیب گیاه حفظ شده است، شما میتوانید انتظار داشته باشید که ترکیبات ضروری همچنان در آن موجود باشند. به همین دلیل چای سفید حاوی بیشترین میزان آنتیاکسیدانهایی است که چای سبز و سیاه ممکن است در حین فرآیند از دست داده باشند.
چرا باید چای سفید بنوشید؟
اگر شما عاشق چای هستید، پس تمایلی ندارید که عطر و طعم شیرین و ملایم چای سفید را از دست بدهید. در کنار این، چای سفید حاوی مقدار زیادی از پلیفنولها نسبت به سایر انواع چایها است. پلیفنولها نوعی از آنتیاکسیدانها هستند که سلولهای ایجاد کننده سرطان را از بین میبرند. در برخی از مطالعات نشان داده شد که چای سفید همانند داروهای تجویز شده اما بدون عوارض جانبی عمل می کند. دلایل زیادی دیگری نیز موجود می باشند. درکنار افزایش سرعت متابولیسم نسبت به چای سبز و سیاه، چای سفید یک درمان عالی برای بیماریهای ویروسی و باکتریایی است. به دلیل مقدار زیاد آنتیاکسیدانهای موجود در این چای، این چای کمک بزرگی به بدن برای داشتن سیستم ایمنی قویتر میکند. علاوه بر این، چای سفید غنی از فلوراید است که از رشد و تکثیر پلاکهای دندانی که موجب ایجاد حفره و پوسیدگی دندانی میشود، جلوگیری میکند. سایر فواید نوشیدن چای سفید شامل دفع رادیکالهای آزاد مسبب پیری از بدن، جلوگیری از بروز علائم انواع دیابتها، تقویت استخوانها و بهبود سلامت کلی فرد است. به دلیل اینکه چای سفید تحت فرآیند ملایم قرار میگیرد، انتظار میرود که این چای از چای سبز و سیاه گران قیمتتر باشد. چای سفید دارای فواید گرانبها است. اگر شما چای نمی نوشید، ممکن است تمایل داشته باشید به آرامی نوشیدنیهای معمولتان را با چای سفید جایگزین کنید؛ به این ترتیب، شما میتوانید مطمئن شوید که آنچهکه مصرف میکنید همان چیزی است که بدنتان از آن لذت میبرد!
#دمنوش نیوشا
#مشاوره رایگان
#دمنوش های لاغری
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
فیبروز کبدی نتیجه آسیب مزمن به کبد در رابطه با تجمع پروتئین های ECM است، که مشخصهای از اکثر بیماریهای مزمن کبدی است. علت اصلی فیبروز کبدی در کشورهای صنعتی شامل عفونت HCV مزمن (ویروس هپاتیت C)، مصرف الکل و استئاتوهپاتیت غیرالکلی یا NASH (یعنی بدون وجود سابقهای در مصرف الکل، در نمونه برداری کبدی تغییراتی وجود داشته باشد که در هپاتیت الکلی دیده می شوند) است. برای جلوگیری از پیشرفت فیبروز کبدی در بیماری کبدیِ ایجاد شده، قهوه و چای پیشنهاد شدهاند، اما آیا این پیشنهاد برای فیبروز بدون علائم بالینی هم صدق میکند؟ در سال 2017 مطالعهای با هدف ارزیابی ارتباط بین مصرف قهوه و چای با سفتی کبد در جمعیت عمومی انجام و نتایج آن در مجله Journal of Hepatology منتشر شد. 2424 شرکت کننده تحت الاستوگرافی گذرا، سونوگرافی قرار گرفتند و پرسشنامه "مواد غذایی مصرفی مکرر" را تکمیل کردند. محققین قهوه و چای را به سه گروه: عدم مصرف، مصرف متعادل (کمتر از 3 فنجان در روز) یا مصرف مکرر (بیش از 3 فنجان در روز) طبقه بندی کردند. همچنین در طبقه بندی دیگر چای را به سه گروه سبز، سیاه یا گیاهی تقسیم کردند. تجزیه و تحلیل نتایج براساس میزان مصرف انرژی، قند و خامه، سن، جنس، شاخص توده بدنی (BMI)، مصرف الکل، کشیدن سیگار، نوشیدنی های گازدار غیرالکلی، شاخص رژیم غذایی سالم و فعالیت فیزیکی تنظیم شد. در بین 2424 شرکت کننده (با میانگین سن 66/5، 43 درصد مرد)، 5/2 درصد سفتی کبدی منجر شونده به فیبروز کبدی و 34/6 درصد از آن ها استئاتوزیس (فرآیند چرب شدن کبد) داشتند. میزان سفتی کبدی با مصرف میزان بالای قهوه کاهش یافته بود. بعد از مصرف چای، تنها مصرف کنندگان چای گیاهی میزان سفتی کبدی آنها کاهش یافته بود. محققین نتیجه گرفتند که مصرف چای گیاهی و مصرف روزانه حداقل 3 فنجان قهوه با کاهش سفتی کبدی- مستقل از سبک زندگی و عوامل محیطی- مرتبط است.
#دمنوش نیوشا
#مشاوره رایگان
#دمنوش های لاغری
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.