نام تجاری گیاه:
Stinging Nettle
نام علمی گیاه :
Urtica dioica L.
تاریخچه:
بسیاری از مردم گزنه را گیاهی آزار دهنده می دانند هر چند این گیاه از زمان های قدیم برای تهیه ی غذا، پوشاک و دارو استفاده می شد. نام علمی گزنه از کلمه ی لاتین به معنی «من می سوزانم» گرفته شده که به ویژگی گزندگی برگ های این گیاه اشاره دارد. نام انگلیسی آن از زبان آنگلوساکسون و از کلمه ی Noedl یا سوزن مشتق شده است. در اثر تماس بدن با کرک های گزنده ی این گیاه محتویات سوزآور این کرک ها،که اسید فرمیک است، وارد پوست بدن شده و ایجاد سوزش می کند. گزنه در بیشتر نواحی مرطوب کشور خصوصاً در مناطق شمال، غربی و مرکزی ایران می روید.
خواص :
۱- آنتی اکسیدان
ترکیبات فنلی موجود در گزنه می تواند یون های فلزی را کَلات کنند(با آنها باند تشکیل دهند) و بدین ترتیب از غلظت آنها در پراکسیداسیون چربی ها بکاهند. عوامل کلات کننده با کاهش پتانسیل رداکس(اکسیداسیون و احیاء) سبب تثبیت شکل اکسیدشده ی یون فلزی می شوند. خنثی شدن H2O2 توسط گزنه را می توان به ترکیبات فنلی آن نسبت داد که می توانند به H2O2 الکترون دهند و آن را به آب تبدیل و خنثی کنند.
۲- مدر
پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Iraqi Journal of Veterinary Sciences منتشر شد، خاصیت دیورتیک(ادرار آور) عصاره ی آبی گزنه در خرگوش ها را نشان داد. کاربرد عصاره ی گزنه در این حیوانات باعث افزایش حجم ادرار و دفع یون سدیم شد. این اثر گزنه مشابه داروی فروزماید بود. محققان معتقدند که می توان خاصیت دیورتیک گزنه را به اثر بازدارنده ی آن بر پذیرنده ی آدنوزین A1 نسبت داد.
۳- بهبود عملکرد کلیه
برپایه ی پژوهشی در نشریه ی کومش، عصاره ی گزنه اثرات سمی ناشی از جنتامایسین در موش های صحرایی را کاهش داد. جنتامایسین از آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی است که در درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی استفاده می شود و به سبب دارا بودن عوارض جانبی مثل سمیت کلیوی، استفاده از آن محدود شده است. این مطالعه نشان داد که عصاره ی گزنه احتمالاً از طریق کاهش تنش اکسیداتیو و ایجاد اثرات ضد التهابی و گشادکنندگی رگی می تواند در بهبود اثر سمی جنتامایسین بر کلیه مؤثر باشد. عصاره ی گزنه حاوی لیکوپن است که یک آنتی اکسیدان است و با به دام اندازی رادیکال های آزاد از نکروز سلول ها(مرگ سلول بر اثر آسیب) جلوگیری می کند.
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
ادامه مطلب ...
چاقی با بیماری های مختلفی به ویژه انواع دیابت، فشار خون بالا، استئوآرتریت (نوعی التهاب مفصلی) و بیماری قلبی در ارتباط است. تحقیق بر روی امکان استفاده از عصاره های گیاهی و جداسازی ترکیبات از محصولات طبیعی برای درمان چاقی روند صعودی دارد. زعفران (Crocus Sativus L. Iridaceae) منبعی از پلی فنول ها / کاروتنوییدهای گیاهی است که به عنوان یک ادویه مهم و رنگ دهنده غذا در بخش های مختلف دنیا مصرف می شود. همچنین در طب سنتی برای درمان انواع مختلف بیماری ها از گذشته دور استفاده شده است. بسیاری از این خواص دارویی زعفران می تواند مربوط به تعدادی از ترکیبات آن مانند کروستین، کروسین ها و سایر ترکیبات که ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی و حبس رادیکال را بر علیه گونههای رادیکال اکسیژن و سایتوکین های پیش التهابی دارند، باشد. هدف از این مقاله ارزیابی نقش بالقوه زعفران و اجزاء آن در تنظیم عملکردهای متابولیکی است که می تواند بهطور سودمندانه پاتوفیزیولوژی چاقی را تغییر دهد. چاقی یک بیماری مزمن با منشاء چند عاملی است که از تعامل عوامل اجتماعی، روانی، رفتاری، متابولیکی، سلولی و مولکولی توسعه می یابد. چاقی شرایطی است که بافت چربی افزایش می یابد و می تواند به عنوان افزایش وزن بدن تعریف شود که منجر به تجمع چربی بیش از حد می شود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) چاقی را با عنوان شاخص توده بدنی بیش از 30 (BMI>30) و اضافه وزن را با عنوان شاخص توده بدنی 25 (BMI=25) تعریف می کند. بر اساس چندین مطالعه در سال های گذشته، چاقی ممکن است یک اختلال التهابی باشد. علاوه بر این، استرس اکسیداتیو می تواند به عنوان یک القاء کننده بالقوهی وضعیت التهابی و حساسیت به چاقی و اختلالات مرتبط با آن باشد. یک استراتژیِ ممکن برای کاهش استرس اکسیداتیو، التهاب و مقاومت انسولینی، مصرف رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان است. بر اساس یافته ها، رژیم غذایی با ظرفیت آنتی اکسیدانی کل بالا، ارتباط معکوسی با بافت چربی مرکزی، و استرس اکسیداتیو دارد و بر علیه بیماری های قلبی عروقی است. بنابراین، بدیهی است که زعفران می تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم چاقی را از طریق عملکرد به عنوان یک ترکیب ضدالتهابی و یا یک عامل کاهش دهنده چربی به همراه خاصیت ضدالتهابی، مهار کند. اگرچه اثر کاهش دهنده وزن مربوط به زعفران و مکانیسم عملکرد آن هنوز کاملا مشخص نیست، اما عصاره زعفران می تواند به عنوان یک داروی گیاهی ضدچاقی از طریق عملکردهای بیولوژیکی مختلف در نظر گرفته شود. عملکردهای بیولوژیکی به 4 گروه اصلی طبقه بندی می شوند:
1- مهار آنزیم لیپاز پانکراس و جلوگیری از هضم چربی موجود در رژیم غذایی و در نتیجه کاهش محتوای کالری؛
2- عملکرد به عنوان یک آنتی اکسیدان و سرکوب کننده سیتوکین های التهابی؛
3- کاهش دهنده میزان غذای مصرفی از طریق افزایش احساس سیری به دلیل افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی یا عملکردهای هورمونی؛ و
4- افزایش دهنده متابولیسم گلوکز و لیپید
ترکیبات زعفرانِ غنی از آنتی اکسیدان، ممکن است چاقی و اختلالات متابولیکی مرتبط با آن را تعدیل کند. این ترکیبات می توانند در جلوگیری، کنترل و یا نظارت بر اضافه وزن و چاقی افراد مفید باشند.
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
تهوع و استفراغ در دوران بارداری امری طبیعی است. درمانهای دارویی متنوعی مانند ویتامین B6، دوکسیلامین، متوکلوپرامید و اوندانسترون برای رفع تهوع و استفراغ در این دوران وجود دارد که در کنار اثرات مثبت، دارای عوارضی از قبیل سردرد، احساس خستگی، خواب آلودگی، اسهال یا یبوست هستند. همچنین در اوایل دوران بارداری استفاده از داروهای شیمیایی منع شده است و گرایش به سمت مصرف درمانهای جایگزین در حال افزایش است. بنابراین پیدا کردن روش های درمانی ایمنتر ضروری است. در ایران باستان به سلامت مادر در دوران بارداری توجه شده است و یکی از درمانهای توصیه شده برای رفع این علائم، مصرف شیره به برای تقویت دستگاه گوارش زنان باردار است. در سال 2017 آزمایش بالینی تصادفی به منظور بررسی مصرف "به" همراه با ویتامین B6 برای درمان تهوع و استفراغ دوران بارداری انجام و نتایج آن در مجله Journal of Obstetrics and Gynaecology منتشر شد. این آزمایش برای مقایسه میوه به با ویتامین B6 در 76 زن باردار با سن بارداری 14-6 هفته و میزان تهوع و استفراغ خفیف تا متوسط انجام شد. میانگین سن زنان مورد آزمایش 27/5 سال بود.40 زن در گروه مصرف کننده به و 36 زن در گروه مصرف کننده ویتامینB6 قرار گرفتند. شیره به (1 قاشق/ 3 بار روزانه) یا قرص های ویتامین B6 (20 میلی گرم/ 3 بار روزانه) به مدت 1 هفته مصرف شدند. بر اساس نتایج حاصل، تغییر علائم در زنانی که شیره به مصرف کردند، مشخصتر بود. به نظر می رسد که شیره به درمان مناسبی است. نتایج این مطالعه کارایی قابل توجه به در مقایسه با ویتامین B6 را نشان داد و همچنین این میوه برای مصرف در دوران بارداری ایمن است.
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
بیماری کرون (بیماری التهابی مزمن دستگاه گوارش با علائمی مانند درد شکمی، اسهال وکاهش وزن) و کولیت های زخمی (بیماری التهابی اثرگذار بر درونیترین پوشش روده بزرگ (کولون) و رکتوم)، که به عنوان بیماری های التهابی روده (IBD) شناخته می شوند، از بیماریهای بزرگ قرن بیستم و مرتبط با ظهور جوامع صنعتی مدرن هستند. بیماریهای التهابی روده (IBD) در صورت کنترل نشدن منجر به اختلال مخاطی می شوند. این التهاب همراه با تولید بیش از حد گونههای اکسیژن فعال (ROS) است. استرس اکسیداتیو و کمبود آنتیاکسیدانها ممکن است یک نقش کلیدی در بیماریزایی IBD مرتبط با آسیب رودهای ایفا کنند. پلی فنول ها، ریزمغذی هایی با ویژگی های آنتی اکسیدان و ضدالتهاب هستند و ممکن است در جلوگیری از التهاب رودهای نقش مهمی داشته باشند. دمنوش به لیمو یک دمنوش گیاهی معروفِ غنی از پلی فنول های ورباسکوزید، لوتئولین7-دی گلوکورونید و روغن ضروری است. بر اساس مطالعات، ویژگی های مربوط به ترکیبات فعال دمنوش به لیمو متفاوت از برگ های اولیهی آن است. در سال 2011، مطالعه ای با هدف ارزیابی اثرات پیشگیریکنندهی مصرف دمنوش به لیمو در برابر کولیتهای خفیف تا متوسط ناشی از دکستران سولفات سدیم (DSS) در رتها انجام و نتایج آن در مجله Digestive Diseases and Sciences منتشر شد. رت های نژاد ویستار به مدت 14 روز آب یا دمنوش به لیمو را نوشیدند. در روز 15، نیمی از رتها دکستران سولفات سدیم 4 درصد را به مدت 7 روز در نوشیدنی خود دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش، کولون (بافت روده بزرگ) رتها به منظور آزمون آسیب شناسی بافتی و تشخیص فعالیت آنزیم میلوپراکسیداز، فعالیتهای آنزیم آنتی اکسیدانی (سوپر اکسیداز دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز، کاتالاز، گلوتاتیون و لیپید پراکسیداسیون) و میزان لنفوسیت خون، گرفته شد. رت ها روزانه 5/6 میکرمول از پلی فنول ها را مصرف کردند. نتایج نشان داد که دکستران سولفات سدیم (DSS) میزان مصرف غذا را کاهش داد و باعث بیماری کولیت شد. اگرچه با مصرف به لیمو این تغییرات به طور قابل توجهی برطرف نشد، اما دمنوش گیاهی فعالیت آنزیم سوپر اکسیداز دیسموتاز کولونی را افزایش و پراکسیداسیون لیپید (مالونآلدهید) را کاهش داد. سایر نشانگرهای استرس اکسیداتیو بهبود قابل ملاحظه ای نداشتند. بر اساس نتایج این مطالعه، مصرف پیشگیرانهی دمنوش به لیمو باعث ایجاد محافظت آنتی اکسیدانی در طول بیماری کولیت از طریق تحریک فعالیت سوپر اکسیداز دیسموتاز و کاهش پراکسیداسیون لیپید می شود.
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.
نیتریک اکساید نقش فاکتور شل کننده عروق در سیستم قلبی-عروقی را دارد. اختلال عملکرد اندوتلیال با کاهش تولید نیتریک اکساید (NO) توسط اندوتلیوم (لایه درون رگی) مرتبط است. بر اساس شواهد، کاهش قابلیت در دسترس بودن نیتریک اکساید علاوه بر اثرات قلبی-عروقی نامطلوب، میتواند توانایی عملکرد متابولیکی را کاهش دهد. اختلال عملکرد اندوتلیال در افراد چاق ممکن است جریان خون به سمت نواحی متابولیسمی را کاهش دهد و به اختلال اکسیداسیون چربی و مقاومت انسولینی کمک کند. شکلات سیاه محصول گیاه Theobroma cacao، منبعی غنی از فلاوونوییدها، است. اثرات محافظت قلبی شامل ویژگیهای آنتی اکسیدانی، مهار فعالیت پلاکتی و فعال سازی آنزیم نیتریک اکسید سنتاز در سلول های اندوتلیال به فلاوونوییدهای کاکائو نسبت داده شده است. بر اساس مطالعه انجام شده در سال 2007، یک دوز واحد از کاکائوی غنی از فلاوانول، اختلال عملکرد اندوتلیال ناشی از سیگار کشیدن را تغییر می دهد. مصرف روزانه کاکائو غنی از فلاوانول، پتانسیل تغییر اختلال عملکرد اندوتلیال را در یک روش پایدار و وابسته به دوز دارد. در این مطالعه مصرف روزانه نوشیدنی کاکائو غنی از فلاوانول (306 میلی گرم فلاوانول 3 بار در روز) در طول 7 روز باعث افزایش FMD می شود. FMD یا " تغییرات اتساع عروقی وابسته به جریان خون"، یک نشانگر از وضعیت عملکرد اندوتلیال است. در سال 2004، یک مطالعه با هدف تشخیص اثرات شکلات سیاه غنی از فلاوونویید بر عملکرد اندوتلیال، اندازه گیری استرس اکسیداتیو، لیپیدهای خون و فشار خون در افراد بزرگسال سالم انجام و نتایج آن در مجله The Journal of the American College of Nutrition منتشر شد. یک مطالعه تصادفی شده، دوسو کور، کنترل شده با دارونما بر روی 21 فرد بزرگسال سالم، در طول 2 هفته طراحی شد. افراد به طور تصادفی روزانه شکلات سیاه با محتوای فلاوونویید بالا (213 میلی گرم پروسیانیدین ها، 46 میلی گرم اپی کاتچین) یا شکلات سیاه با محتوای فلاوونویید پایین (46 گرم) دریافت کردند. مصرف شکلات با محتوای فلاوونویید بالا، FMD وابسته به سلول های اندوتلیالِ شریانِ براکیال (شریان اصلی بازو) را در مقایسه با مصرف شکلات با محتوای فلاوونویید پایین بهبود داد. غلظت اپیکاتچین پلاسما به طور قابل توجهی در طول 2 هفته در گروه مصرف کننده "فلاوونویید بالا" افزایش یافت درحالیکه در گروه "فلاوونویید پایین" مشاهده نشد. تفاوت قابل توجهی در مقاومت به اکسیداسیون LDL، ظرفیت آنتی اکسیدان کل، فشار خون، پارامترهای لیپید، وزن بدن یا شاخص توده بدن (BMI) بین دو گروه مشاهده نشد. بر اساس نتایج شکلات سیاه غنی از فلاوونویید، عملکرد اندوتلیال را بهبود می دهد و با افزایش غلظت اپیکاتچین پلاسما در بزرگسالان سالم مرتبط است. بهبود در FMD با افزایش جریان خون ماهیچه اسکلتی در طول ورزش مرتبط است، بر اساس پیشنهادها بهبود FMD ممکن است افزایش جریان خون و تحویل مواد مغذی به محل های متابولیسم، به ویژه ماهیچه اسکلتی در طول ورزش، را تسهیل کند و در نتیجه باعث بهبود در کنترل متابولیسم و ترکیب بدن شود. در سال 2008 اثرات فلاوانول های کاکائو و ورزش منظم بر عملکرد متابولیک قلبی و ترکیب بدن در افراد چاق مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن در مجله International Journal of Obesity منتشر شد. بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق به طور تصادفی کاکائو با محتوی فلاوانول بالا (HF، 902 میلی گرم فلاوانول)، کاکائو با محتوای فلاوانول بالا (HF) به همراه ورزش، کاکائو با محتوای فلاوانول پایین (LF، 36 میلی گرم فلاوانول) و یا کاکائو با محتوای فلاوانول پایین (LF) به همراه ورزش به مدت 12 هفته مصرف کردند. مدت زمان ورزش 45 دقیقه 3 بار در هفته بود. ترکیب بدن توسط روش DEXA (روشی بر پایه استفاده از اشعه ایکس برای سنجش تراکم استخوان) در هفته های صفر (شروع آزمایش) و 12 ارزیابی شد. FMD شریان براکیالِ، فشار خون در حالت خوابیده به پشت و انسولین پلاسما در حالت ناشتا و سطوح گلوکز در هفته های صفر، 6 و 12 ارزیابی شد. 49 فرد (18 مرد، 31 زن) آزمون مداخلهای را تکمیل کردند. در مقایسه با گروه LF، در گروه HF میزان FMD افزایش یافت و مقاومت انسولین، فشار خون دیاستولیک (پایین ترین سطح فشارخون در حالت خوابیده به پشت) و متوسط فشار خون شریانی را، مستقل از اثرات ورزش، کاهش داد. ورزش منظم اکسیداسیون چربی را در طول ورزش به میزان 0/1 گرم در دقیقه افزایش داد و چربی شکمی را به میزان 0/92 درصد کاهش داد. در نتیجه مصرف کاکائو با محتوی فلاوانول بالا (HF) باعث بهبود عملکرد اندوتلیال می شود. بین آنتی اکسیدان کاکائو و سطح سلامتی، به دلیل وجود فلاوونوییدها، ارتباط وجود دارد. وجود متیل زانتان ها، پپتیدها و ریزمغذی ها می تواند باعث افزایش یا کاهش اثرات سلامتبخش مشاهده شده، شود. عواملی مانند زیست فراهمی، وضعیت آنتی اکسیدانی و وضعیت افراد مورد مطالعه ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم برفواید سلامت بخش پلی فنول های کاکائو و سایر ترکیبات اثر بگذارد.
جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.