مقایسه اثر میوه "به" و درمان های دارویی بر کاهش تهوع و استفراغ دوران بارداری

تهوع و استفراغ در دوران بارداری امری طبیعی است. درمان‌های دارویی متنوعی مانند ویتامین B6، دوکسیلامین، متوکلوپرامید و اوندانسترون برای رفع تهوع و استفراغ در این دوران وجود دارد که در کنار اثرات مثبت، دارای عوارضی از قبیل سردرد، احساس خستگی، خواب آلودگی، اسهال یا یبوست هستند. همچنین در اوایل دوران بارداری استفاده از داروهای شیمیایی منع شده است و گرایش به سمت مصرف درمان‌های جایگزین در حال افزایش است. بنابراین پیدا کردن روش های درمانی ایمن‌تر ضروری است. در ایران باستان به سلامت مادر در دوران بارداری توجه شده است و یکی از درمان‌های توصیه شده برای رفع این علائم، مصرف شیره به برای تقویت دستگاه گوارش زنان باردار است. در سال 2017 آزمایش بالینی تصادفی به منظور بررسی مصرف "به" همراه با ویتامین B6 برای درمان تهوع و استفراغ دوران بارداری انجام و نتایج آن در مجله Journal of Obstetrics and Gynaecology منتشر شد. این آزمایش برای مقایسه میوه به با ویتامین B6 در 76 زن باردار با سن بارداری 14-6 هفته و میزان تهوع و استفراغ خفیف تا متوسط انجام شد. میانگین سن زنان مورد آزمایش 27/5 سال بود.40 زن در گروه مصرف کننده به و 36 زن در گروه مصرف کننده ویتامینB6  قرار گرفتند. شیره به (1 قاشق/ 3 بار روزانه) یا قرص های ویتامین B6 (20 میلی گرم/ 3 بار روزانه) به مدت 1 هفته مصرف شدند. بر اساس نتایج حاصل، تغییر علائم در زنانی که شیره به مصرف کردند، مشخص‌تر بود. به نظر می رسد که شیره به درمان مناسبی است. نتایج این مطالعه کارایی قابل توجه به در مقایسه با ویتامین B6 را نشان داد و همچنین این میوه برای مصرف در دوران بارداری ایمن است.

جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.

تاثیر مصرف پیشگیرانه‌ی دمنوش به‌لیمو بر بیماری‌های التهابی روده

بیماری کرون (بیماری التهابی مزمن دستگاه گوارش با علائمی مانند درد شکمی، اسهال وکاهش وزن) و کولیت های زخمی (بیماری التهابی اثرگذار بر درونی‌ترین پوشش روده بزرگ (کولون) و رکتوم)، که به عنوان بیماری های التهابی روده (IBD) شناخته می شوند، از بیماری‌های بزرگ قرن بیستم و مرتبط با ظهور جوامع صنعتی مدرن هستند. بیماری‌های التهابی روده (IBD) در صورت کنترل نشدن منجر به اختلال مخاطی می شوند. این التهاب همراه با تولید بیش از حد گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) است.   استرس اکسیداتیو و کمبود آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است یک نقش کلیدی در بیماری‌زایی IBD مرتبط با آسیب روده‌ای ایفا کنند. پلی فنول ها، ریزمغذی هایی با ویژگی های آنتی اکسیدان و ضدالتهاب هستند و ممکن است در جلوگیری از التهاب روده‌ای نقش مهمی داشته باشند. دمنوش به لیمو یک دمنوش گیاهی معروفِ غنی از پلی فنول های ورباسکوزید، لوتئولین7-دی گلوکورونید و روغن ضروری است. بر اساس مطالعات، ویژگی های مربوط به ترکیبات فعال دمنوش به لیمو متفاوت از برگ های اولیه‌ی آن است. در سال 2011،  مطالعه ای با هدف ارزیابی اثرات پیشگیری‌کننده‌ی مصرف دمنوش به لیمو در برابر کولیت‌های خفیف تا متوسط ناشی از دکستران سولفات سدیم (DSS) در رت‌ها انجام و نتایج آن در مجله Digestive Diseases and Sciences منتشر شد. رت های نژاد ویستار به مدت 14 روز آب یا دمنوش به لیمو را نوشیدند. در روز 15، نیمی از رت‌ها دکستران سولفات سدیم 4 درصد را به مدت 7 روز در نوشیدنی خود دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش، کولون (بافت روده بزرگ) رت‌ها به منظور آزمون آسیب شناسی بافتی و تشخیص فعالیت آنزیم میلوپراکسیداز، فعالیت‌های آنزیم آنتی اکسیدانی (سوپر اکسیداز دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز، کاتالاز، گلوتاتیون و لیپید پراکسیداسیون) و میزان لنفوسیت خون، گرفته شد. رت ها روزانه 5/6 میکرمول از پلی فنول ها را مصرف کردند. نتایج نشان داد که دکستران سولفات سدیم (DSS) میزان مصرف غذا را کاهش داد و باعث بیماری کولیت‌ شد. اگرچه با مصرف به لیمو این تغییرات به طور قابل توجهی برطرف نشد، اما دمنوش گیاهی فعالیت آنزیم سوپر اکسیداز دیسموتاز کولونی را افزایش و پراکسیداسیون لیپید (مالون‌آلدهید) را کاهش داد. سایر نشانگرهای استرس اکسیداتیو بهبود قابل ملاحظه ای نداشتند. بر اساس نتایج این مطالعه، مصرف پیشگیرانه‌ی دمنوش به لیمو باعث ایجاد محافظت آنتی اکسیدانی در طول بیماری کولیت از طریق تحریک فعالیت سوپر اکسیداز دیسموتاز و کاهش پراکسیداسیون لیپید می شود.

جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.

بررسی اثر محافظتی کاکائو بر سیستم قلبی-عروقی

نیتریک اکساید نقش فاکتور شل کننده عروق در سیستم قلبی-عروقی را دارد. اختلال عملکرد اندوتلیال با کاهش تولید نیتریک اکساید (NO) توسط اندوتلیوم (لایه درون رگی) مرتبط است. بر اساس شواهد، کاهش قابلیت در دسترس بودن نیتریک اکساید علاوه بر اثرات قلبی-عروقی نامطلوب، می‌تواند توانایی عملکرد متابولیکی را کاهش دهد. اختلال عملکرد اندوتلیال در افراد چاق ممکن است جریان خون به سمت نواحی متابولیسمی را کاهش دهد و به اختلال اکسیداسیون چربی و مقاومت انسولینی کمک کند. شکلات سیاه محصول گیاه Theobroma cacao، منبعی غنی از فلاوونوییدها، است. اثرات محافظت قلبی شامل ویژگی‌های آنتی اکسیدانی، مهار فعالیت پلاکتی و فعال سازی آنزیم نیتریک اکسید سنتاز در سلول های اندوتلیال به فلاوونوییدهای کاکائو نسبت داده شده است. بر اساس مطالعه انجام شده در سال 2007، یک دوز واحد از کاکائوی غنی از فلاوانول، اختلال عملکرد اندوتلیال ناشی از  سیگار کشیدن را تغییر می دهد. مصرف روزانه کاکائو غنی از فلاوانول، پتانسیل تغییر اختلال عملکرد اندوتلیال را در یک روش پایدار و وابسته به دوز دارد. در این مطالعه مصرف روزانه نوشیدنی کاکائو غنی از فلاوانول (306 میلی گرم فلاوانول 3 بار در روز) در طول 7 روز باعث افزایش FMD می شود. FMD یا " تغییرات اتساع عروقی وابسته به جریان خون"، یک نشانگر از وضعیت عملکرد اندوتلیال است. در سال 2004، یک مطالعه با هدف تشخیص اثرات شکلات سیاه غنی از فلاوونویید بر عملکرد اندوتلیال، اندازه گیری استرس اکسیداتیو، لیپیدهای خون و فشار خون در افراد بزرگسال سالم انجام و نتایج آن در مجله The Journal of the American College of Nutrition منتشر شد. یک مطالعه تصادفی شده، دوسو کور، کنترل شده با دارونما بر روی 21 فرد بزرگسال سالم، در طول 2 هفته طراحی شد. افراد به طور تصادفی روزانه شکلات سیاه با محتوای فلاوونویید بالا (213 میلی گرم پروسیانیدین ها، 46 میلی گرم اپی کاتچین) یا شکلات سیاه با محتوای فلاوونویید پایین (46 گرم) دریافت کردند. مصرف شکلات با محتوای فلاوونویید بالا، FMD وابسته به سلول های اندوتلیالِ شریانِ براکیال (شریان اصلی بازو) را در مقایسه با مصرف شکلات با محتوای فلاوونویید پایین بهبود داد. غلظت اپی‌کاتچین پلاسما به طور قابل توجهی در طول 2 هفته در گروه مصرف کننده "فلاوونویید بالا" افزایش یافت درحالیکه در گروه "فلاوونویید پایین" مشاهده نشد.  تفاوت قابل توجهی در مقاومت به اکسیداسیون LDL، ظرفیت آنتی اکسیدان کل، فشار خون، پارامترهای لیپید، وزن بدن یا شاخص توده بدن (BMI) بین دو گروه مشاهده نشد. بر اساس نتایج شکلات سیاه غنی از فلاوونویید، عملکرد اندوتلیال را بهبود می دهد و با افزایش غلظت اپی‌کاتچین پلاسما در بزرگسالان سالم مرتبط است. بهبود در FMD با افزایش جریان خون ماهیچه اسکلتی در طول ورزش مرتبط است، بر اساس پیشنهادها بهبود FMD ممکن است افزایش جریان خون و تحویل مواد مغذی به محل های متابولیسم، به ویژه ماهیچه اسکلتی در طول ورزش، را تسهیل کند و در نتیجه باعث بهبود در کنترل متابولیسم و ترکیب بدن شود. در سال 2008 اثرات فلاوانول های کاکائو و ورزش منظم بر عملکرد متابولیک قلبی و ترکیب بدن در افراد چاق مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن در مجله International Journal of Obesity منتشر شد. بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق به طور تصادفی کاکائو با محتوی فلاوانول بالا (HF، 902 میلی گرم فلاوانول)، کاکائو با محتوای فلاوانول بالا (HF) به همراه ورزش، کاکائو با محتوای فلاوانول پایین (LF، 36 میلی گرم فلاوانول) و یا کاکائو با محتوای فلاوانول پایین (LF) به همراه ورزش به مدت 12 هفته مصرف کردند. مدت زمان ورزش 45 دقیقه 3 بار در هفته بود. ترکیب بدن توسط روش DEXA (روشی بر پایه استفاده از اشعه ایکس برای سنجش تراکم استخوان) در هفته های صفر (شروع آزمایش) و 12 ارزیابی شد. FMD شریان براکیالِ، فشار خون در حالت خوابیده به پشت و انسولین پلاسما در حالت ناشتا و سطوح گلوکز در هفته های صفر، 6 و 12 ارزیابی شد. 49 فرد (18 مرد، 31 زن) آزمون مداخله‌ای را تکمیل کردند. در مقایسه با گروه LF، در گروه HF میزان FMD افزایش یافت و مقاومت انسولین، فشار خون دیاستولیک (پایین ترین سطح فشارخون در حالت خوابیده به پشت) و متوسط فشار خون شریانی را، مستقل از اثرات ورزش، کاهش داد. ورزش منظم اکسیداسیون چربی را در طول ورزش به میزان 0/1 گرم در دقیقه افزایش داد و چربی شکمی را به میزان 0/92 درصد کاهش داد. در نتیجه مصرف کاکائو با محتوی فلاوانول بالا (HF) باعث بهبود عملکرد اندوتلیال می شود. بین آنتی اکسیدان کاکائو و سطح سلامتی، به دلیل وجود فلاوونوییدها، ارتباط وجود دارد. وجود متیل زانتان ها، پپتیدها و ریزمغذی ها می تواند باعث افزایش یا کاهش اثرات سلامت‌بخش مشاهده شده، شود. عواملی مانند زیست فراهمی، وضعیت آنتی اکسیدانی و وضعیت افراد مورد مطالعه ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم برفواید سلامت بخش پلی فنول های کاکائو و سایر ترکیبات اثر بگذارد. 

جهت خرید و ادامه توضیحات می توانید-> اینجا<- کلیک کنید.